Snow White International - A new way to do business

                                     www.snowwhitevietnam.blogspot.com

வியட்நாமில் ஒரு மோட்டார் சுந்தரம் பிள்ளை

வியட்நாமில் ஒரு மோட்டார் சுந்தரம் பிள்ளை

தமாம் பாலா

வியட்நாமுக்கும் தமிழ்நாட்டுக்கும் உள்ள தொடர்பு கிட்டத்தட்ட இரு நூற்றாண்டைத் தாண்டிய ஒன்று.

கோவிட் காலத்தில் அதற்கு பலியான சைகான் தண்டபாணி கோயில் முத்தையா குடும்பத்தினரும், மாரியம்மன் கோயில் மற்றும் சுப்ரமணிய சுவாமி கோயிலின் பராமரிப்பாளர்கள் யாரும் தமிழ் பேசுவது இல்லை, வியட்நாமிய மொழி மட்டுமே.

கடந்த சில மாதங்கள் முன், எதேச்சையாக எனது வயதை ஒத்த தமிழ் வியட்நாமிய இஸ்லாமிய நண்பர் ஒருவரை சந்திக்க நேர்ந்தது. அவர் தமிழை சரளமாக பேசுவது கண்டு மகிழ்ந்தேன் நான்.

இந்த கதை அவர்கள் யாரையும் பற்றியது அல்ல. சமீபத்தில் நான் சந்தித்த வியட்நாமில் நிரந்தர வாசம் செய்யும் ஒரு தமிழ் நண்பர் சொன்னது இது.

வியட்நாம் போருக்கு முன், இங்கு சைகானில் உள்ள கோயிலுக்கு தமிழ் நாட்டில் இருந்து பூசாரி ஏற்பாடு செய்வது வழக்கமாம். அந்த வகையில் தமிழ் நாட்டு நவக்கிரகக் கோயிலில் இருந்து ஒருவர் வியட்நாம் வந்தாராம். வந்தவர் இங்கு ஒரு வியட்நாமிய பெண்ணை மணந்தாராம்.

போர்க் காலத்தில், தமிழ் நாடு திரும்பிய அவர், தமது வியட்நாமிய குடும்பத்தையும் தனது ஊரிலேயே ஒரு தனி வீட்டில் குடியமர்த்தினாராம். அவரது குழந்தைகள் அங்கு வளர்ந்து, பிற்காலத்தில் வியட்நாம் நாட்டில் பணி புரிந்து தற்போது தொழிலதிபராய், சிறந்த நிலையில் வாழ்கின்றனர், எனக் கதையை நிறைவு செய்தார் எனது அன்பு நண்பர்.

எனக்கு, தஞ்சையில் எனது பள்ளி நாளில் எங்கள் வீட்டின் உரிமையாளர் தங்கவேல் ஐயாவும், மலேயாவில் இருந்து அவர் வரவழைத்து பின்னாளில் மணந்து கொண்ட குடவாசல் டீச்சரும் அவரது மூன்று மகள்களும் அழகு சீனப் பதுமைகளாக மனக்கண் முன் வந்து சென்றனர்.

வாழ்க்கைதான் மனிதர்களை எங்கோ பிறக்க வைத்து, எங்கோ வாழ வைக்கும் விந்தை!

பயணிகளின் கனிவான கவனத்துக்கு

பயணிகளின் கனிவான கவனத்துக்கு

தமாம் பாலா

பயணிகளின் கனிவான கவனத்துக்கு; இரயில் நிலைய அறிவிப்பில் நாம் கேட்ட அழகான அன்பான பெண்குரல். அந்த குரலுக்குச் சொந்தக்காரர் யாரோ தெரியாது ஆனால் குரல் மட்டும் மிக பரிச்சயமானது.

எண்பதுகளில் வானொலி கேட்டவருக்கு டில்லி சரோஜ் நாராயண சாமியும், இலங்கை வானொலியில் ராஜேஸ்வரி சண்முகம் என நினைக்கிறேன் அவர் குரலும் நாம் வியந்தவை.

பிற்காலத்தில் தொலைக்காட்சியில் ஷோபனா ரவி மற்றும் அழுத்தமான வணக்கம் சொல்லும் நிர்மலா பெரியசாமி வரை குரலழகியர் பட்டியல் முடிவில்லாத ஒன்று.

பெண் வாசனையே அற்ற அரேபிய ஆணுலகத்திலும் ஆங்காங்கே பெண் குரல் தென்படுவதுண்டு. தனது காரில், கூகுள் வரைபடத்தை வழிகாட்டும் பெண்குரலைக் கேட்பதற்கே தெரிந்த வழியாயினும், மீண்டும் மீண்டும் வழி கேட்போம் என  நண்பர்கள்  கூறுவதுண்டு. யூ டர்ன் என்பதை, டர்ன் லெப்ட் அண் டர்ன் லெப்ட் என்று அவள் கூறும் அழகை ரசிக்க ஒரு ரகசிய ரசிகர் மன்றமே அமைத்து விட்டார்கள் மானசீகமாக.

அலுவலகத்துக்கு, கம்பெனி காரிலோ, க்ராப் டாக்ஸி அல்லது க்ராப் பைக்கில் செல்வதில் எந்த சுவாரசியமும் இல்லை. சைகானில் பேருந்தில் சென்றால் இன்னும் கூட நமது அந்தக்காலம் போல குழந்தைகள் எழுந்து பெரியவருக்கு இடம் தருவது அற்புதமான காட்சி.

பேருந்தில் ஒவ்வொரு நிறுத்தம் வரும் போதும், பதிவு செய்த குரலில் ஒரு பெண், பாபு காக்கா என்றும் செ சப் டிஞ்சா என்றும் அறிவிப்பு செய்கிறாள். அவள் அதை முடிக்கும் முன் அடுத்த நிறுத்தமே வந்து விடுகிறது. ஆங்கில சொற்களை வியட்நாமிய மொழியில் கொஞ்சிக் கொஞ்சி சொல்லும் அந்தப் பெண், டைகோ என்றால் டைகர்- ஹைனிக்கன் பியர் தொழிற்சாலை வந்து விட்டது என்று பொருள். கன் ட்ரி ஹவுஸஸ் என்ற உணவு மற்றும் குடிப்பிடங்களை அவள் குறிப்பிட்ட போது எனக்கு இது பற்றி எழுதா விட்டால் தலை வெடித்து விடும் விக்கிரமாதித்தா என்றே ஆகி விட்டது.

ஹோச்சி மின் சிட்டியின் இன்னொரு பக்கத்துக்கு மாறிய பின் வேறொரு பதிவுடன் உங்களை மீண்டும் சந்திக்கிறேன். அது வரை வணக்க்கம்!

தோய் அன்

தோய் அன்

தமாம் பாலா

இது ஒரு ஞாயிற்றுக் கிழமை. சைகானில் ஏப்ரல் மாத மதிய வெயில் மழைச்சாரல் போல் பெய்து கொண்டிருக்கிறது. நண்பர் ஒருவரைப் பார்க்க ஒரு மணி நேரப் ப்யணம் கூடவே கைபேசியில் தோய் அன் தட்டச்சு.

வியட்நாமில் கோவிட் காலம் முடிவடைவது போல இல்லை. இருந்தாலும் பன்னாட்டு விமான சேவை தொடங்கி விட்டது. இரண்டாண்டு கடந்து, ராதிகாவும் சென்னைக்கு, ஊரெல்லாம் சுற்றி ஹோசிமின்-ஹனாய்-டில்லி-சென்னை என்று கடந்த மாதம் சென்று சேர்ந்திருக்கிறாள்.

நானும் ஹோசிமின் நகரம் விமான நிலையத்தில் இருந்து மாவட்டம் 12ல் எங்கள் குழுமத்து வீட்டுக்குக் குடி மாறி விட்டேன். முன்பு இருந்த நகரத்து 15ம் மாடி அடுக்கு மாடி குடியிருப்புக்கும், மாவட்டம் 12ந் தோய் அன் புற நகர் பகுதிக்கும் எத்தனையோ வித்தியாசங்கள் உண்டு.

குறைந்தது 1 மணி நேரப் பயணம், 10.12 கிமீ தூரத்துக்கு. காலையில் சீக்கிரம் எழுந்து கிளம்புவது சிரமமாக இருக்குமோ என நினைத்தேன், ஆனால் அது எளிதாகவே இருக்கிறது. சாப்பாட்டுப் பிரச்சினை என்பது மட்டும் எளிதில் தீர்க்க இயலாதது, அதுவும் வெளிநாடுகளில் வாழும் போது.

காலையில் கியா டிங் பூங்கா முன்பு, ஒரு பெண் அவித்த சர்க்கரை வள்ளிக்கிழங்கள், வேக வைத்த சோளம் ஏன் சிறு வாழைப்பழங்கள் கூட அந்த வகையில் தயார் செய்து நடைபாதையில் அமர்ந்திருப்பாள். தினமும் மாறிமாறி வாங்கி அவளது விலைப்பட்டியல் எனக்கும் அதுப்படி ஆகி விட்டது. ஒரு நாள் சோளத்துக்கு சர்க்கரை வள்ளியின் விலை போட்டு மீதி சில்லரை தந்தாள். அவளுக்கு நினைவூட்டி சரி செய்தேன். இன்னொரு நாள் ஏழாயிரம் கேட்டாள், என்னிடம் சில்லரையாக ஆறாயிரமும் முழு நோட்டாக நூறாயிரமும் இருந்தன. ஆறாயிரமே போதும் என்று சொல்லி விட்டாள். பெரிய நோட்டு வாங்கினால் மீதி சில்லரை தரும் பொறுப்பு வந்து விடும் அல்லவா?

நேற்று சனிக்கிழமை, ஊரில் தெலுங்கு வருடப்பிறப்பு பண்டிகை என ராதிகா நினைவூட்டினாள். அரைநாள் வேலை தானே என்று மதியம், மாவட்டம் 1க்கு சென்றேன். அங்கு பனானா உணவகத்தில் மலேசியத் தமிழர் ராமனின் உபயத்தில் நல்ல சைவ சாப்பாடு பரோட்டவுடன். எதேச்சையாக வந்த முன்பு சவூதியில் இணைந்து பணி செய்த தமிழ் நண்பரையும் அங்கு சந்தித்தேன், எதிர்பாராத விதமாக. பழைய கதைகள் நிறைய பேசினோம். மாரியம்மன், தண்டாயுத பாணி கோயில்கள் சென்று விட்டு, இந்திய மளிகைப் பொருள் கிடைக்கும் கடைக்குப் போய் விட்டு நண்பர் விடைபெற்று அவரது ஊருக்கு கிராப் டாக்ஸி பிடித்து சென்று விட்டார்.

நானும் மாலையில் தோய் அன்னுக்கு திரும்பி விட்டேன். இரவு உணவுக்காக அக்கம் பக்கத்து வீதிகளில் சுற்றித் திரிந்த போது, ஒரு காம் சாய் கடை கண்ணில் பட்டது. அரிசி சோறும், கொஞ்சம் போல டோபூ, காய்கறிகள், முளை கட்டிய தானியம், மிளகு சூப் என்று ஒரு வித்தியாசமான வியட்நாமிய சாப்பாடு. கடையின் உள்ளே பெண் புத்தர் படமும் உள்ளூர் மொழியில் போதனைகளும் இருந்தன. பெட்ரோமாக்ஸ் லைட்டே தான் வேணுமா என, ருசி அறியாத பசியில் ஒரு கட்டு கட்டி விட்டேன். 

அந்த தோய் அன்னின் முன்னிரவில்,ஆங்காங்கே இருட்டும் வெளிச்சமுமாக மக்கள் அவரவர் வீட்டுக்கு முன் குடும்பத்துடன் அமர்ந்து குடித்து, உண்டு, கதை பேசி மகிழ்ந்திருந்தனர். நான் சந்திர மண்டலத்தில் இறங்கிய நீல் ஆர்ம்ஸ்ட்ராங் போல, அந்த பிரதேசத்தில் காலடி எடுத்து வைத்த முதல் இந்தியனாய் என்னை நினைத்த படி, என் வீடு வந்து சேர்ந்தேன்.

எனது தோய் அன் பதிவு முடிந்தது, நண்பர் வந்து அழைத்துச் செல்ல காத்திருக்கும் இந்த நொடியில்.

பொங்கல் 2022

மண்ணில் செய்த பானையில்

மண்ணில் விளைந்த அரிசியும்

மண்ணில் தோன்றி கணுவாய்

விண்ணோக்கிய கரும்பையும்

சாறாக்கி வெல்ல சர்க்கரையாய்

சோறாக்கி நெய்யும் திராட்சையும்

சேர்த்து பாலுடன் பொங்கலிடும்

தருணம்  நாளை வரப் போகிறது

கற்றறிந்தால் துறைபோகியவன்

என்பார்  நீரையும் மண்ணையும் 

கால்நடை செல்வத்தையும் தனது

அனுபவ அறிவால் படித்ததோர்

இயற்கை விவசாயி வயலுக்குள்

அயராது ஆண்டு முழுதும் செய்த

அருந்தவத்தின் பயனை அழகாய்

அறுவடை செய்து அதை பொன்

பொருளாய் மாற்றும் இந்நேரம்

திருமகள் வீட்டின் வாசல் கதவை

தட்டும் சத்தத்தில் கோமாதாவின்

கழுத்து சலங்கை ஒலி சேரட்டும்

பொங்கலோ பொங்கலென்றும்

ஓங்கி ஒலிக்கட்டும் சிறுவர் குரல்

இல்லந்தோறும் நிறைந்திடட்டும்

எல்லாவளமும் நலமும் மகிழ்வும்

இன்றிரண்டு

இருபது இருபத்தொன்று என்று

ஒரு ஆண்டு நேற்றோடு முடிந்து

இருபது இருபத்திரண்டு இன்று

வருகிறது புத்தாண்டாக சிறந்து

களங்கமில்லா தேதி மாதமென

விளங்கவரும் ஒன்றும் ஒன்றும்

அளவில்லாத அரிய வாய்ப்புகள்

உளமார உழைப்பவருக்கு தந்து

இரண்டு சுழியம் இரண்டிரண்டில்

புரண்டு படுத்துறங்காமல் எழுந்து

புத்துணர்ச்சியுடன்  கடமை செய்து

அத்துடன் அடுத்தவர் துன்பத்தை

பரிவுடன் பணிவுடன் பண்புடன்

அறிந்துணர்ந்து துயர் களைந்து

செறிவான நிறைவான இலக்கு

தெரிவு செய்து சாதிக்க வாழ்த்து

ஆண்டவனும் நானும்

ஆண்டவன் அருளால்

தாண்டவம் ஆடுவதாக

மகிழ்ச்சி வாழ்விலென

மனமார வாழ்த்தினார்

மகிழ்ச்சியும் வாழ்வும்

தாண்டவமும் அருளும்

புரிந்த எனக்கு ஒன்று

புரியவில்லை யாரந்த

ஆண்டவன் அவனும்

நீண்டகாலம் முன்னே

ஆண்டவனா நாட்டை

ஆட்சியில் கடந்தகால

இறந்தகாலத்தில் வரும்

இவன் இன்றும் ஆளும்

இல்லை ஆளப்போகும்

இன்னொரு அவதாரமா

நேற்றைய ஆண்டவனின்

இன்றைய தேடலில் நாம்

சுயநலப் பேய்களாய் மாறி

பணப் பேய்களாய் திரிந்து

ஆள்பவர் காலில் விழுந்து

ஆசிகள் பெற்று சொல்வது

ஆண்டவன் அருளால் என

தாண்டும் பாம்புக் கயிறாய்

கடவுள் இல்லை

காலையில் பிள்ளையார்

கோயிலில் பூசை செய்து

மாலையில் ஆஞ்சநேயர்

கோயிலில் வடைமாலை

சார்த்தியும் குடும்பத்தில்

பார்க்கவே முடியவில்லை

நிம்மதி மகிழ்ச்சி சிரிப்பை

வெகுமதி நல்வளர்ச்சியை

வேண்டும் தெய்வங்களின்

சுயவிபரம் வரசித்தி படித்து

வட இந்திய சாய்பாபாவை

திடமாக நம்பினேன் ரொம்ப

காலம் பலன் தந்த பாபாவும்

ஆலகால கோவிட் வந்தபின்

சீலம் குறைந்து போனாரோ

மேல வீதி ராமரைப் பார்த்து

நாலு கேள்வி நறுக்கென்று

நானும் கேட்டிடலாம் என்று

எட்டி நடை போட்டேன் என்

எதிரில் வந்தார் கறுப்பில்

சட்டை போட்டு கண்சிவந்த

குட்டைத் தோழர் ஒருவரும்

கடவுள் இல்லை இல்லவே

இல்லை பகுத்தறி என்றார்

அறிவில் உண்டோ பகுத்த

மற்றும் பகுக்காததும் சுட்ட

பழம் சுடாத பழம் போலவும்

பழனியப்பன் ஔவையின்

உரையாடல் போல கடவுள்

இல்லை என்பதை கடவுள்

கோயிலில் மட்டும் இல்லை

சிலையினுள் ஒளிந்திடவும்

இல்லை என்றும் நம்பிக்கை

மூடம் ஆகும்போது மனிதன்

முடம் ஆகிறான் சொன்னது

கடவுள் மறுப்பின் பெரியார்

கடவுள் மறுப்பு மனிதத்தின்

திடமான ஏற்பு உனக்குமுன்

உள்ள மனிதனை நம்பாமல்

உள்ளத்தில் உள்ளதாக ஒரு

இறையை நம்புகின்றாயோ

திரையை செலுத்துவாயோ

திரை விலக்கி தரை பார்க்க

விரைவில் வரும் பகுத்தறிவு

என் பக்கம்

எத்தனையோ ஆண்டுகள்

புத்தகங்களைத் படித்தேன்

மதிப்பெண் மூலம் எனது

விதிப்பயன் மாற்றினேன்

வாழ்க்கையெனும் புத்தகம்

வாழ்ந்து பார் நீயும் என்றது

அதில் ஒரு பக்கம் முடிந்து

அடுத்த பக்கம் தொடங்குது

இறைவன் என் பக்கமா என

இன்னொரு பக்கம் தேடும்

இனிய பொழுதிலே வந்த

இந்த சிந்தனையும் தந்தது

படிப்பினை புத்தகம் மட்டும்

படித்தால் போதாது மனிதம்

படித்து உணர்தல் வேண்டும்

படிப்படியாய் பணி செய்திட

மனிதர் என் பக்கம் இருக்க

இனி நான் அவரை மட்டுமே

புனித நூலாய் படித்திருக்க

கனிந்தது காலம் இப்போது

காதில் விழும் கதைகள்

காதில் விழும் கதைகள்

தமாம் பாலா

பிரபஞ்சம் உங்களிடம் பேசி இருக்கிறதா? கதை சொல்லி இருக்கிறதா? என்னிடம் சொல்கிறது.

நான் எதிர்கொள்ளும் மனிதர்கள் ஏன் பூனை நாய் கூட தங்களது கதையை பகிர்ந்து கொள்ள தயாராக உள்ளனர். நாம் தான் 'சாரி நான் ரொம்ப பிசி' என்று அவர்களை வெட்டி விடுகிறோம்.

மலேசியா தமிழ் நண்பர் ஒருவர் எனக்கு சைகானில் பழக்கம், அவர் சொன்ன ஒரு கதை இது.

மலேசியாவுக்கு ஒரு செட்டியார் தமிழ்நாட்டில் இருந்து கோபித்துக் கொண்டு வந்து விட்டாராம், மனைவியை பிரிந்து. 35 வருடம் இந்தியாவுக்கே போகவில்லையாம். மலேசியாவில் உழைத்து வணிகம் செய்து வீடுவாசல் என்று நல்ல வசதியாம். நம்ம மலேசியா தம்பி செட்டியாருக்கு வயிற்றில் பிறக்காத செல்லப்பிள்ளை. நல்ல அன்னியோனியம் அவர்கள் இடையே. 

இது ரொம்பவும் பழைய கதை, பின்னாளில் செட்டியாருக்கு இனிப்பு நோய் காரணமாக ஒரு காலை வெட்டியதும், பின்னர் தமிழ்நாட்டில் இருந்து அவர் மனைவி வந்து அவருடன் மலேசியாவில் சேர்ந்து கொண்டதும் நடந்த கதை. செட்டியார் இப்போது இல்லை, அவர் காலமாகி பல வருடங்கள் ஆகி விட்டது.

இப்படியெல்லாம் நடக்குமா என்று கேட்பார்கள். வாழ்க்கையில் நடக்கும் கதைகள் சினிமா போலவே சுவாரஸ்யமானவை என்பது என் எண்ணம், அனுமானம். உங்கள் கதை எப்படியோ அது எனக்குத் தெரியாது.

கதை தொடரும்

தமாம் பாலா 23.09.2021 வியட்நாம்

டனா தெரு

டனா தெரு

தமாம் பாலா

1978ம் ஆண்டு; அப்போது நான் ஏழாவதோ எட்டாவதோ படித்ததாக நினைவு. தஞ்சாவூரில் ராணி வாய்க்கால் சந்தில் எங்கள் வாசம். சியாமளா தேவி கோயிலை ஒட்டி கார் போக இயலாத சிமண்டு போட்ட சைக்கிள் ஸ்கூட்டர் மட்டும் போகக் கூடிய ஒற்றையடிப் பாதை அதுவும் ஒருவழிப் பாதையாக ஒன்று இருந்தது.

அந்த சந்தின் பெயர் சேவு அமிர்தலிங்கம் பிள்ளை தெரு. இப்போது இன்னும் இருந்தால் அதில் பிள்ளையை வெட்டி இருப்பார்கள். தெரு டனா வடிவில் இருக்கும். ஆரம்பத்தில் பள்ளி கரஸ்பாண்டண்ட் ராமதாஸ் அய்யாவின் உயர்ந்த திண்ணை வீடு. கொஞ்சம் தாண்டி டனா வின் முனையில் பாபு வீடு. அவனும் என் வகுப்புதான், சியமளா அக்கா, கீர்த்தி தம்பி, (வி)சாலாட்சி குட்டி தங்கை. எல்லோருமே ஒல்லி அவர்கள் அம்மா போல. அவர்கள் அப்பா எல்.ஐ.சியில் எங்கள் அப்பாவுக்கும் மேலான அதிகாரி.

அவர்கள் வீட்டுக்கு எதிரே என் தோழன் சுந்தர மோகன் வீடு. அவன் என்னை விட ஒரு வயது பெரியவன், நல்லவன் சிரித்த முகம். அவன் தம்பி பாண்டு. அவன் அப்பா கண்ணாடி போட்டு வழுக்கை தலையோடு இருப்பார். அவர்கள் வீட்டின் பின் தோட்டம் தென்னை மரத்துடன் எங்கள் வீடு வரை நீண்டு இருக்கும்.

டனாவின் முனை தாண்டி வரும் போது இரு வழி காலனி இருக்கும். உள்ளே இரண்டு மூன்று குடித்தனங்கள். ரயில்வே பிரேமா அக்காவும் அம்மாவும் ஒரு போர்ஷன். சிகரெட்டு சண்முகம் மாமா அவர் மனைவி, மகள் சாந்தி பானு சின்னக்குட்டி கவிதா. இன்னொரு போர்ஷனில் திருநெல்வேலி தெலுங்கு சமையல் தொழில் பெருங்குடும்பம். விச்சு, அக்காக்கள் ராஜி, அங்கச்சி, இன்னும் ஒர் அண்ணன், மனவளர்ச்சி குன்றிய அழகிய தம்பி கண்ணா.

எங்கள் வீடு ஒரு தனி வீடு, சிறு திண்ணை, ஒரே அறை அதில் தடுத்து சமையல், குளியலறை சுந்தர மோகன் வீட்டு காம்பவுண்டு ஒட்டி இருந்தது. 

எங்களைத் தாண்டி இருபதுக்கு முப்பது திறந்தவெளி அடுத்து வீட்டு ஓனர் ராசாத்தி அம்மாள் தங்கவேல் மூப்பனார் வீடு. வெளியில் உள்ள முருங்கமரம், அதில் உள்ள எல்லா முருங்கை காய்களிலும் அம்பு தைத்து இருக்கும், விளக்குமாறு அம்பு எல்லாம் என் கை வண்ணம்.

எங்கள் வீட்டுக்கு முன் ஒரு ஒதிய மரம் அது நான் உங்களுக்கு சொல்ல விட்டுப் போய் விட்டது. ஒரு நாள் அங்கு நான் பார்த்த காட்சி தான் இந்த கதை.

எங்கிருந்தோ ஒரு அணில் வந்தது. நேராக ஓடி ஒதிய மரம் ஏறி பக்கத்து காம்பவுண்டு சுவர் அளவில் மரத்தில் நின்று, சுவற்றில் தாவியது. ஒரு முறை அல்ல பலமுறை. கூர்ந்து பார்த்த போது அணில் தனியாக இல்லை, கூட அதன் குட்டி அணிலும் இருந்தது. அதற்கு பயிற்சி வகுப்பு தான் அன்று நடந்தது. மரத்தின் மீது ஏறும் வரை அணில் குஞ்சு கற்று விட்டது.

அங்கிருந்து சுவருக்கு தாவுவது தான் அணில்குஞ்சின் பயம் போலும். பல முறை பொறுமையாய் முயன்ற தாய் அணில் இறுதியில் வென்றது குட்டி அணில் சுவருக்குத் தாவிய அந்த வெற்றி நிகழ்வுக்கு பதக்கம் தரவோ அல்லது அதை நேரடி ஒளிபரப்பு செய்யவோ அப்போது தனியார் தொலைக்காட்சி எதுவும் இல்லை.

அமெரிக்காவில் எனது கல்லூரி நண்பர்கள் வீட்டுத் தோட்டத்துக்கு அணில்கள் வந்து தினம் விருந்து சாப்பிடுவதாக அறிந்து கொண்ட இந்த நாளில், என் (மனப்)பையிலிருந்து பூனைக்குட்டி, மன்னிக்கவும் குட்டி அணில் வெளியில் வந்து விட்டது அதுவும் நாற்பது ஆண்டுகள் கழித்து!

தன் ஜியா வூ

தன் ஜியா வூ

தமாம் பாலா 20.10.2021

2010ம் ஆண்டு அது. பதினைந்தாண்டு ஸமில் ஸ்டீல் சௌதியில் பணிபுரிந்தபின் நான் ஸமில் வியட்நாமில் இணைந்தது அப்போது தான். 

ஸமில் தொழிற்கூடம் 1994ல் வியட்நாம் ஹனோய் நகரில் வந்தது, அவர்கள் இந்திய புனேயில் கால் பதித்த பல வருடங்களுக்கு முன்பே. நான் நோய்பாய் ஸமில் தொழிற்சாலையில் பொறியியல் திட்ட மேலாளராக பதவி உயர்வு பெற்று வந்தேன்.

எங்கள் அலுவலகத்தில் இருந்த ஒரு வரைபடம் பற்றியே இந்த கட்டுரை. அது ஒரு உலக வரைபடம். அதில் வியட்நாமும், மற்ற தென்கிழக்காசிய நாடுகளும் ஏன் இந்தியா கூட இடம் பெற்று இருந்தன.

வரைபடத்தில் எல்லா ஊர்களையும் வியட்நாமிய மொழியில் குறிப்பிட்டு இருந்தனர். இருநூறு ஆண்டு முன்பு வியட்நாம் மொழி எழுத சீன எழுத்துகள் பயனில் இருந்தனவாம். பிரஞ்சு காரர் வந்த பின், எழுத்து மொழி ஆங்கில எழுத்துகள், ஆனால் சற்று மாறுதலுடன், ஒலிக்குறிப்பான்களாக (phonetics) கமா, நெற்றித்திலகம், நெற்றி பிறை சந்திரன் போன்ற சிறுகுறிகள் இணைந்ததே வியட்நாம் எழுத்துகள்!

தமிழில் டகரமும் பகரமும் ஆங்கில d,t,b,p போன்று கிடையாது. இது பல நேரங்களில் பலுக்கல் குழப்பம் தரக்கூடியது. அதுவும் இந்தி மொழியில் ka, kha என்று பல்வேறு உள்-உச்சரிப்பு அதிகப்படிகள். அது போல வியட்நாமிய மொழியில் அ என்பதே நாலு ரகம் அல்லது நாலு ராகம். நாம் பேசினால் பாவம் அவர்களுக்கு புரியாது. ஒரே சொல்லுக்கு நான்கு வெவ்வேறு பொருள், வெவ்வேறு பலுவலில். 

கா என்றால் - கோழி, மீன், ரயில் நிலையம் மற்றும் காஸ் சிலிண்டர். என்ன தலை சுற்றுகிறதா?? சொல் இறுதி அவருக்கு முக்கியம் இல்லை, அது இல்லாமலே சொல் புரியும்.

இப்போது வரை படத்துக்கு வருவோம். இந்தியாவில் ஒரு ஊருக்கு "தன் ஜியா வூ" என்று மூன்று பதங்களில் குறிப்பிட்டு இருந்தது. வியட்நாமியர் பெயர் கூட அது போல மூன்று பெயர்களால் ஆனது, பால-சுப்பிர-மணியன் போல.

அவர்கள் குறிப்பிட்ட ஊர் அது என் சொந்த ஊர் 2010ல் ஹனோய் நகரம் 1000 ஆண்டு கொண்டாடிய போது உடன் இணைந்து மகிழ்ந்த நமது தஞ்சாவூர்!

இந்த பெயர் பார்த்ததும் எனக்கு இப்போது தமிழில் வரும் கலைச்சொற்கள் பற்றி ஏனோ ஒரு சிந்தனை வந்தது. கலைச்சொல் மூலச்சொல்லுக்கு கிட்டத்தட்ட அருகாமையில் உச்சரிப்பு வருவது வழக்கில் நீண்ட காலமாக நடைமுறையில் உள்ள ஒரு நிகழ்வு, பாரம்பரியம்.

நாம் இங்க்லீஷ் அதை ஆங்கிலம் என்கிறோம். வியட்நாமியர் அதை அங் என்கின்றனர். நாம் இண்டியன் என்றால் அவர் நம்மை அண்டோ என்கின்றனர்.

அது போல நாம் ஒரு கலைச்சொல் செய்தால், என் கற்பனையில் வாட்ஸ் அப், வாசப்பூ ஆகலாம், யூடியூப் யூதுடிப்பு ஆகலாம். தமிழறிஞர் மன்னிக்க, இப்போது கூகுள் புண்ணியத்தால் பொறிஞர் மற்றும் மருத்துவரும் ஆவார் தமிழறிஞராய். நன்றி மீண்டும் பேசுவோம்.

Er.தமாம் பாலா (எ) பாலசுப்ரமணியன்

220821 வியட்நாம் அ.த.ம 1.0

அதுவும் நானும்

அதுவும் நானும்

தமாம் பாலா

இந்த மதத்தில் 

வந்து பிறந்தாய் ஆகமம்

அல்லது கிராமத்து தேவதை 

தருகிறோம் 

பெற்றுக்கொள் என்றார்

அந்த மதத்தில் 

அஞ்சு முறை வெள்ளி 

அல்லது 

ஞாயிறு காலை ஆங்கில

முறைப்படி என்றார்

உருவ அருவ

சிங்க வானர வராகம்

எல்லாம் ஒரு சுழற்சியில் 

கண்டு 

இன்று கறுப்பணிந்து 

கண்ணாடியில்

பார்த்து பகுத்தறிந்தேன்

அதை